John Wick: Chapter 4 Review - Meer actie dan ooit (2024)

John Wick: Chapter 4 bevat nog veel meer actie dan de vorige delen, met vechtscènes die soms wel tot tien minuten duren. De film voelt daardoor soms wat aan de lange kant, maar toch konden we van bijna ieder moment genieten door de met sterren gevulde cast.

Dit is een spoilervrije review van John Wick: Chapter 4

Een cultfranchise

Het eerste gedeelte uit de reeks John Wick-films heb ik helaas nooit in de bioscoop gezien. In eerste instantie liet ik de film aan mij voorbij gaan, om er later alsnog in te duiken. De wereld van John Wick greep mij zo dat ik besloot om alle daarop volgende delen wel op het witte doek te bekijken. Dat verdienen deze films namelijk, zo ook Chapter 4. De films zitten boordevol keiharde actie, maar ook het geluid is veel beter in de bioscoop. Dat blijkt al direct uit de eerste scène van John Wick: Chapter 4, waarbij Wick keihard op een houten paal slaat als trainingsvorm. Dit dreunt zo hard door de zaal dat je direct op het puntje van je stoel gaat zitten als kijker en daar kom je de rest van de film niet meer vanaf.

John Wick: Chapter 4 is qua schaal een stuk groter dan de eerdere delen en dat is goed terug te zien aan het avontuur dat het personage gespeeld door Keanu Reeves beleeft. Hij reist de hele wereld over en komt daarbij langs prachtige locaties, zoals Berlijn, Osaka en Parijs. Soms slaat Wick op de vlucht en wordt hij achterna gezeten door talloze hordes aan vijandelijke troepen. In andere scenario's is Wick zelf de jager en heeft hij een bepaald doel voor ogen dat hoe dan ook behaald gaat worden. Op zijn pad komt Wick naast de reguliere 'mobs' ook grotere gevaren tegen, maar ook vrienden uit een soms onverwachtse hoek. In het vierde deel van de franchise neemt hij het onder andere op tegen personages als Caine (Donnie Yen), Marquis (Bill Skarsgård) en Killa (Scott Adkins). Stuk voor stuk maken deze acteurs grote indruk. De cast is trouwens over de gehele linie van hoog niveau en deze lijkt uiterst zorgvuldig uitgekozen. Zo spelen ook muzikant Rina Sawayama en Hiroyuki Sanada (bekend van o.a. Westworld) ontzettend interessante rollen in het gedeelte van de film waarbij Wick afreist naar Japan.

De wereld over Wick

Wanneer je met John Wick de wereld afreist naar de verschillende locaties en je als kijker even niet druk bent met een vechtscène, dan heb je kort de tijd om te genieten van de prachtige plaatjes die het vierde deel van John Wick soms laat zien. Sinds het tweede deel uit de franchise wordt de cinematografie gedaan door Dan Laustsen. Voor puristen misschien geen onbekende naam, want hij werkte ook aan het prachtig vormgegeven The Shape of Water. Samen met Chad Stahelski - en natuurlijk andere crewleden - blijkt dit een onberispelijk team. Stahelski heeft een achtergrond als stuntman en martial arts choreograaf, maar met John Wick laat hij keer op keer zien dat hij nog veel meer in zijn mars heeft. Die actiescènes zijn natuurlijk berucht en befaamd, omdat ze beter zijn dan in iedere andere actiefilm.

Dat is in Chapter 4 niet anders. Opnieuw wordt alles uit de kast getrokken van wat we hebben gezien in de eerdere delen en ze proberen de kijker natuurlijk ook te verrassen met nieuwe stunts en gevechten. Dit levert zo nu en dan gevechten op die voor mijn gevoel soms wel een kwartier duren. Soms is er zoveel actie dat het wel iets minder mag, omdat de impact er anders een beetje vanaf gaat. Gelukkig valt er zoals ik zei ook buiten de actiescènes genoeg te genieten. John Wick: Chapter 4 weet zich namelijk te onderscheiden door prachtig gebruik van kleuren. Met name het gedeelte in Osaka, maar ook de club in Berlijn komen bizar mooi naar voren. Voor wie bekend is met de Berlijnse clubscene is er trouwens nog een uitstekende cameo in de film te ontdekken.

Donnie Yen steelt de show

Tijdens die lange actiescènes wordt de show regelmatig gestolen door Donnie Yen, waar ik vooraf al hoge verwachtingen van had. Yen is in de filmwereld een ware martial arts legende te noemen en het is niet meer dan logisch dat hij in John Wick 4 een best grote rol heeft. In de wat langere actiescènes krijgt hij veelal de kans om te laten zien wat hij kan en dat doet hij met verve. Daarnaast maakt zijn personage ook nog eens een interessante ontwikkeling door in de film, waarover we verder niet al te veel zullen verklappen. Wel zouden we graag opteren voor meer films met Donnie Yen in het universum van John Wick, misschien wel een eigen spin-off. Zo erg heeft hij ons hart gestolen in het nieuwste deel van de franchise.

Uiteraard zijn er ook nog prachtige scènes weggelegd voor Keanu Reeves zelf. Zo is er een scène met een Dragon's Breath shotgun die bij kijkers van de film de komende tijd wel in het geheugen gegrift blijft staan. Je bent er oprecht niet klaar voor om dit te zien, maar als je het gezien hebt dan wil je er alleen maar meer van. Op een gegeven moment wordt er een scène van bovenaf gefilmd, waardoor je als kijker het idee hebt dat John Wick een crossover is aangegaan met Hotline Miami. Dit wordt tegelijkertijd ondersteund met een heerlijke elektronische soundtrack die lekker door blijft dreunen.

John Wick: Chapter 4 duurt 2 uur en 49 minuten, wat stiekem wel een beetje aan de lange kant is. Zeker op het begin van de film dan heb je het idee dat er bepaalde gedeeltes wat korter hadden moeten zijn. De tijd wordt ontzettend ruim gepakt om het plot op te zetten en een nieuwe slechterik te introduceren. Later in de film wordt er in de vorm van Killa een andere slechterik geïntroduceerd. Daar wordt minder tijd voor genomen, maar dat is eigenlijk net zo effectief. In de wereld van John Wick is er niet veel uitleg nodig en kan het tempo wel wat hoger liggen. Vanaf ongeveer de helft van de film valt er weinig meer te klagen. De stoomtrein is op gang gekomen en dendert met een rotvaart door totdat deze met de credits abrupt ten einde komt. De film is net af en wij kunnen alweer niet wachten op een eventuele voortzetting van het verhaal.